Onze geschiedenis
De geschiedenis van Pennemes begint in 1677. Toen werd er gestart met de zorg voor wezen en ouderen. De naam Pennemes werd toen nog niet gevoerd. In 1890 kreeg de zorginstelling de naam Diaconie Wees-, Oudemannen en -vrouwenhuis. Dit jaartal staat ook vermeld in de gedenksteen die we hebben, met daarbij de afbeelding van de Barmhartige Samaritaan. Bovenin de steen is een doodshoofd en onderin de steen een kinderhoofdje te zien. Dit verwijst naar de tijd tussen de wieg en het graf.
De Barmhartige Samaritaan is ontleend aan Lucas 10 vers 30-37. Het vertelt over de man die hulp nodig heeft en dit van onverwachte zijde krijgt. De vraag was: wie is je naaste en van wie mag je hulp verwachten? Het antwoord is: je naaste is degene die hulp verleent. In bijbels perspectief is het de opdracht van Jezus die zegt: ga heen en doe hetzelfde.
Jacob Baltusz Pennemes
De naam Pennemes is afkomstig van Jacob Baltusz Pennemes. Bij zijn overlijden op 9 april 1792 in Hamburg liet hij zijn vermogen na aan het Diaconiehuis der Ned. Hervormde Gemeente van Oost-Zaandam. ‘K wil dat: (sprak d’Edele Ziel Grootmoedig bij ’s Mans Sterven:) Het Godhuis ’t Oostzaandam, mijn Aardsche Schat zal erven.’ Hieraan verbonden was de wens/opdracht om de weduwe, de wees, de armen te helpen. Een deel van het geld werd belegd in de boerderij Pennemes in Oterleek. De boerderij was tot 1974 eigendom van de Diakonie Hervormde Gemeente Zaandam.
Nieuwbouw
Begin zestiger jaren werden er plannen gemaakt voor een nieuw gebouw. Er was na de oorlog een groot tekort aan woonruimte en men stimuleerde ouderen om kleiner, en verzorgd te gaan wonen. Er kwam een modern gebouw met voor iedere bewoner een eigen kamer, een eigen wc en piepklein aanrecht. De douches en baden waren op de gang.
Het huis was gebouwd vanuit en door de Diaconie Hervormde Gemeente, ten behoeve van de eigen leden. Maar in de daaropvolgende tien jaren veranderde dat snel. In 1964 was er een uitbreiding naar 70 plaatsen en al snel gingen er stemmen op voor nog meer uitbreiding. In december 1973 werden 52 aanleunwoningen in gebruik genomen en daarnaast een afdeling intensieve zorg met 24 bedden. Deels door renovatie en deels door nieuwbouw.
Men voorzag dat er ruimte nodig zou zijn voor ontmoeting en ontspanning en daarom werd in 1974 het zalencentrum ontwikkeld (sinds oktober 2002 opgenomen in het gehele complex), Er werd hiervoor weer gebruik gemaakt van de nalatenschap van Jacob Baltus Pennemes. Ook werd zijn naam aan het zalencentrum gegeven. Er kwam ook behoefte om te renoveren en in de woningen ruimte te maken voor een eigen douche. Door veranderde financiering moet de intensieve zorgafdeling in 1974 sluiten en dat doet pijn bij bewoners, familie, bestuur en personeel.
In 1994 is er een nieuwbouwplan voor 90 verzorgingshuisplaatsen maar dit wordt gestopt en er dreigt zelfs sluiting. Uiteindelijk mag het Hervormd Centrum doorgaan, in afgeslankte vorm. Er zijn dan nog maar 40 plaatsen. Dit betekent weer uitplaatsingen en reorganisatie, die gepaard gaan met verlies van arbeidsplaatsen.
In 1995 werd, in samenwerking met de nieuwe eigenaar Stichting Centraal Woningbeheer Zaanstad, de eerste paal geslagen voor de nieuwbouw van het verzorgingshuis en 26 exra aanleunwoningen. Maar plannen willen nog wel eens veranderen. Uiteindelijk sluiten de 52 woningen van de J. Kleinsorgstraat en krijgt het de straatnaam Pennemes.
In 1998 wordt de maatvoering van kamers opgetrokken en is een nieuwbouwplan de enige mogelijkheid. Er volgt goedkeuring voor een gezamenlijke (met het Erasmushuis, D’Acht Staten en Rosariumhorst) tijdelijke huisvesting aan het Cypressehout te Zaandam Dit wordt in een half jaar neergezet en in september 2000 wordt er verhuisd. In de bestaande aanleunwoningen blijft een zorgteam achter en bij activiteiten worden de bewoners met een bus naar de Uitwijk gebracht.
Het zalencentrum van Pennemes en de beheerderswoning worden verkocht aan St. Centraal Woningbeheer en er komt een uitbreidingsplan voor de aanleunwoningen, waarbij ook een nieuwe zaal gebouwd zal worden. De wachtlijsten groeien en het aantal kamers stijgt van 40 naar 56. Er volgt een fusie tussen St. Centraal Woningbeheer Zaanstad en Saenwonen.
Vanaf 1999 werd het mogelijk om verzorgingshuiszorg in de aanleunwoningen te geven en deze vraag stijgt alleen maar.
Op 1 oktober 2002 wordt het huidige pand met 56 verzorgingshuisplaatsen en 144 aanleunwoningen betrokken. Voor de zorg aan mensen met dementie werden er huiskamerprojecten opgezet, eerst in samenwerking met de thuiszorg en later door Pennemes zelf.
Vanwege een toenemende vraag naar een veilige woonvorm voor mensen met dementie, werd in 2007 de afdeling kleinschalig wonen op de eerste etage geopend voor 25 bewoners. In november 2012 volgt op de begane grond de opening van een afdeling kleinschalig wonen voor 16 bewoners. Samen met uitbreiding op de eerste etage kunnen er nu 46 bewoners wonen op de afdelingen Kleinschalig wonen.
Raad van Toezicht
Bestuurlijk kent Pennemes vanaf 23 december 1992 een Raad van Toezicht. Het besturen is dus toezicht houden geworden. Dit is een aanpassing in de lijn van de maatschappelijke veranderingen.
De zorgvormen in Pennemes zijn in de laatste jaren ook veranderd en gegroeid. Zo zijn projecten gekomen voor mensen met dementie, uitbreiding van zorg in de aanleunwoningenen een groot welzijnsaanbod, ook voor mensen die in de wijk wonen.